maandag 25 februari 2008

Griep

Geveld door griep zit ik thuis achter de PC te snotteren. Dikke trui aan, verwarming lekker hoog, zakdoeken en strepsils bij de hand. Het maffe is dat ik al sinds ik vanochtend wakker werd het refrein van 'Breathe' van Melissa Etheridge in m'n hoofd heb.

I'm alright, I'm alright
It only hurts when I breathe

free music


donderdag 21 februari 2008

Maf filmpje

Deze week is rustweek voor de 23 dingen, maar een mens met RSS heeft nooit echt rust. Op zich geeft de manier waarop ik aan dit filmpje kwam wel een aardig beeld van hoe ik mijn computer gebruik (of misschien vooral van hoe kort ik me op 1 ding weet te concentreren).

Ik lees in Google reader de nieuwste berichten in een feed nl-biblioblogs. Dat is een feed die door WoWter! samengesteld is, en die door hem gedeeld wordt met andere gebruikers van Google Reader die niet allemaal ook die Nederlandse biblioblogs bij elkaar willen zoeken. Een van de blogs die in die feed opgenomen zijn is alfredh.web-log.nl . Alfred bericht over de website Biblioo.nl , een website waar je gratis boeken kunt downloaden. Op de website van Biblioo blijkt geadverteerd te worden door al@din. Ik klik door omdat ik de nieuwe site nog niet bekeken heb. Op de al@din-site wordt mijn oog getrokken door de hersenkrakers, en ik kijk wat er aan onopgeloste vragen staat. Een van de vragen gaat over een versje over een konijn en een boom, dat iets met het strikken van veters te maken heeft. Dat roept een herinnering bij me op, dus ik ga in Google op zoek naar 'konijntje om het boompje'. Als achtste hit vind ik een bericht Konijn jaagt slang de boom in. Onweerstaanbaar, dus ik ga op onderzoek uit. En dit is wat ik vind:

vrijdag 15 februari 2008

Bibliotheken en web 2.0

De vraag van vandaag is: "Hoe kunnen bibliotheken de web 2.0 toepassingen die tot nu toe aan de orde gekomen zijn gebruiken in hun dienstverlening?"

Daarover nadenkend, en eerder al, terwijl ik bezig was met het exploreren van bloggen, RSS-feeds en foto-sharing, is er één toepassing die mij het meest voor de hand lijkt te liggen. Mij lijkt het logisch om web 2.0 toepassingen te gebruiken bij het selecteren, ontsluiten en beschikbaarstellen van informatie. Het belangrijkste verschil met wat bibliotheken al doen zit hem volgens mij in de informatie die je ontsluit. Dat zijn namelijk niet meer alleen boeken (en af en toe een dvd of cd-rom, die we zo veel mogelijk behandelen alsof het toch een boek is) maar juist de digitale bronnen die beschikbaar zijn.

Ik denk dat bibliotheken tot nu toe veel hebben laten liggen als het gaat om de selectie van digitale informatie. Terwijl we juist in de selectie van informatie meerwaarde bieden aan onze gebruikers. Tuurlijk, je kunt bij ons bijna gratis een boek lenen waar je bij de boekhandel € 20,- voor moet betalen, maar als je een populaire roman wilt lezen moet je daar wel op wachten. En er is een grote groep mensen die dan toch liever een bestelling bij Bol.com plaatst. Je kunt het boek via internet bestellen wanneer je maar wilt, het wordt door de postbode bij je thuisbezorgd, en je mag het boek houden zo lang je wilt.

In het gebruik dat van de collectie wordt gemaakt zien we dat als het om informatie gaat het boek steeds minder populair wordt. De uitleencijfers van de collectie non-fictie lopen jaar na jaar terug, en als je kijkt wat er nog wel geleend wordt kom je vooral uit bij titels die "als een roman" te lezen zijn. De kasten met waar gebeurde verhalen, biografieen, reisverhalen.

Anderzijds lezen we geregeld dat het met de kwaliteit van de informatie die mensen, of in elk geval scholieren, van het internet halen slecht gesteld is. Mensen kunnen niet inschatten of een website betrouwbaar is en hebben de neiging om voor het eerste resultaat dat ze gegoogled hebben te gaan.

Bibliotheken zouden in moeten springen op de behoefte aan betrouwbare informatie die snel digitaal beschikbaar is. Dat dat nog niet op grote schaal gebeurd is heeft volgens mij te maken met het lokale karakter van bibliotheken en het globale karakter van internet. Bibliotheken hebben ieder voor zich geen budget om het hele scala aan onderwepen te behandelen. En dat hoeft op zich ook niet, want als een bibliotheek een onderwerp goed ontsluit kan de complete wereldbevolking (voor zover ze Nederlands spreken) profiteren van die inspanning.

Maar hoe organiseren we in een lokaal gefinancierde sector het globaal beschikbaar stellen van informatie? En zetten we dan een hekje om onze betrouwbare informatie, en gebruiken we dat om betaalde leden te lokken? Ik denk het niet. Als je naar de kranten kijkt, bijvoorbeeld, zie je dat die hun hekjes weghalen en hun archieven gratis op internet zetten. Dan moeten openbare bibliotheken, die voor zeker driekwart door de overheid gefinncierd worden, dat toch ook kunnen!

En hoe zouden we dan web 2.0 technologie kunnen inzetten? Ik denk daarbij vooral aan het idee van de etalages, de digitale presentatie van de landelijke zwaartepunten. Voor wie hier nog geen concreet beeld bij heeft: In het stuk De Complete Bibliotheek van Francien van Bohemen en Bram Rietveld wordt in hoofdstuk 5 veel behartenswaardigs over etalages gezegd.

Voor wie het nog concreter wil zien heb ik een voorbeeldje gemaakt over het onderwerp sterrenkunde. En nee, dat is niet af of compleet, maar het geeft een idee van wat je in blogvorm zou kunnen doen. En het zou wel eens kunnen zijn dat de Universes van Netvibes ook heel goed gebruikt kunnen worden voor het delen van informatie over onderwerpen waar nou eenmaal niet iedere bibliothecaris helemaal in zit.

Imagegenerators


Online plaatjes bewerken ... Ik heb al gezegd dat ik meer met woorden heb, toch? Toch wel leuk gespeeld met fd's Flickr Toys. Ik heb een mozaiek gemaakt in de kleur tuquoise. Mosaic Maker geeft je de mogelijkheid je eigen indeling te kiezen en aan te geven uit hoeveel foto's je mozaiek moet bestaan. Ik begon heel ambitieus met 6 x 6 foto's, maar kwam er al snel achter dat het toch nog wel even tijd kost om de foto's te selecteren. Er zijn wel meerdere mogelijkheden om aan te geven welke foto's je wilt gebruiken. Je kunt de URL's van afzonderlijke foto's opnemen, een set kiezen, je eigen favorieten tonen of foto's met een specifieke tag laten zien. Na enig experimenteren heb ik er voor gekozen de foto's die ik in het mozaiek wil als favoriet aan te merken. Dat gaat sneller dan afzonderlijke URL's invoeren, en geeft je meer controle op de afbeeldingen die je opneemt dan als je van een door anderen getagde verzameling foto's uitgaat. Ik ben best tevreden over het resultaat. Het lijkt me in sommige gevallen ook nog wel bruikbaar, als manier om de vele verschillende aspecten van een onderwerp te laten zien.

vrijdag 8 februari 2008

Flickr verder ontdekken

Verderspelen, dat is natuurlijk een erg eenvoudige opdracht. De kunst is vooral om weer op te houden ;-)

Toch merk ik dat het spelen met flickr voor mij meer spelen en minder leren is. Ik heb toch minder met beeld dan met het woord. Beeld blijft altijd ongrijpbaar, niet volledig benoembaar. Lastig terug te vinden ook. Als weet hoe iets er uitziet geeft je dat vaak nog onvoldoende houvast om er meer informatie over te vinden.

Daardoor is het natuurlijk juist interessant om er als informatiegebruiker naar te kijken. Hoe kan je beeldmateriaal toegankelijk maken voor informatieoverdracht? De oplossing die daarvoor meestal wordt gebruikt is taggen, het toekennen van trefwoorden aan een afbeelding. Dat zijn dan ook de toepassingen van flickr die ik intensiever bekeken heb.

Flickr biedt zelf de mogelijkheid tot geo-tagging. Jammer genoeg geen pagina die snel even uitlegt wat geo-tagging is, dus ik zal het zelf moeten proberen. Geo-tagging is het taggen van een foto met de locatie waar de foto genomen is. Je doet dat binnen flickr door onder Organise voor Your Map te kiezen. Je krijgt dan een rijtje foto's te zien, met op de achtergrond een kaart (of satelietbeeld). Je kunt nu op de kaart de plaats waar je een foto gemaakt hebt opzoeken, zoals in Google Earth, en vervolgens de foto op die plaats op de kaart zetten (met drag&drop). Vervolgens kan je jouw foto's via de kaart terugzoeken, maar de foto's die door alle gebruikers 'public' gezet zijn kan je ook op een kaart bekijken. Een heel aardige manier om voor je vakantie te kijken wat anderen op die plek gefotografeerd hebben.

De andere toepasing die ik bekeken heb is findr. Findr helpt je om op basis van toegekende tags foto's te vinden. Het aardige van findr is dat je na het invoeren van een eerste tag (die meestal nog belachelijk veel resultaten oplevert) verder kan inzoomen door uit een lijst met tags die samen met je oorspronkelijke tag voorkomen een tweede tag te selecteren. Zo kom je uiteindelijk bij een behapbare selectie van beelden over een onderwerp.

Al schrijvend merk ik dat het nauwelijks uit te leggen is. En het is al helemaal onmogelijk om over te brengen wat er leuk aan is. Probeer het zelf maar!

Al spelend ben ik wel tot een paar conclusies over tagging in flickr gekomen. Als je voor jezelf taggt is een trefwoord misschien genoeg, maar als je ook door anderen gevonden wilt worden moet je royaal met tags zijn. Bij het bovengenoemde inzoomen ben je meteen uit beeld zodra iemand een trefwoord selecteert dat niet bij jouw foto staat, zelfs als dat trefwoord wel op je foto van toepassing zou zijn. Het tweede dat me opviel is dat flickr nog vooral engelstalige tags bevat. Veel 2.0 sites zijn inmiddels ook door Nederlandstalige deelnemers ontdekt, en vaak is de lancering van een Nederlandstalige versie van de site het moment waarop je vrijwel net zo goed in het Nederlands als in het Engels kunt gaan werken. Bij flickr is dat nog niet het geval.

Overigens heb ik naar aanleiding van het spelen met flick mijn eigen vraag over de meidoorn van twee berichten geleden beantwoord. Ik zocht in findr op meidoorn en vond niets. Daarop ging ik op zoek naar het Engelse woord voor meidoorn, en ik wilde meteen ook weten wat meeldraad in het Engels is. Daartoe ging ik in Google op zoek en zie:

Google geeft mij in het eerste resultaat het antwoord op mijn vraag.

Als je er nou echt via de trefwoorden niet uitkomt om een beeldprobleem op te lossen is er sinds kort PicAnswers. Daar kan je een foto plaatsen en er een vraag over stellen. Ik las over PicAnswers bij Gluren op het web

donderdag 7 februari 2008

Foto's bloggen vanuit Picasa

 
Op het eerste gezicht is het rechtstreeks vanuit Picasa publiceren op m'n blog wat onduidelijker dan vanuit flickr. Ik heb wel een venster om tekst in te typen, maar de ruimte voor tags lijkt bijvoorbeeld te ontbreken. Ik zal eens kijken hoe het er uitziet als ik het bericht nu publiceer. Als het niks is kan ik altijd nog proberen of ik het bericht verder kan bewerken.

Posted by Picasa


Later: Ik was even bang voor een 'senior moment'. Ik weet vrijwel zeker dat er altijd een pennetje bij m'n berichten stond, waarmee ik meteen al mijn spelfouten kon corrigeren, maar dat lijkt nu weg/onzichtbaar te zijn. Ik heb nu via een zeer omslachtige weg alsnog de mogelijkheid gevonden om het bericht te bewerken en bijvoorbeeld tags toe te voegen, maar dat is niet hoe ik het tot nu toe heb gedaan. Zal me leren om jullie blogs te bekijken terwijl ik met hoofdpijn thuis zit. Vort! Onder de wol.

woensdag 6 februari 2008

Meidoorn?


Meidoorn?
Originally uploaded by westher
Ik kan het niet laten om toch al even te experimenteren met ding #6. Ik had al een flickr-account, en heb daar de afgelopen dagen al wat foto's op gezet die ik goed genoeg vind om 'public' te maken. Deze foto heb ik vorig jaar in mei gemaakt in Zeeuws-Vlaanderen, vlak bij het natuurgebied Het Zwin. Ik wil graag een struik van deze soort in mijn tuin zetten, maar weet niet zeker wat het is. Qua vorm van de struik leek het op een meidoorn, maar de prachtige felrose meeldraden lijken daar toch niet bij te passen. Ik ben benieuwd of het publiceren van deze foto me dichter bij de oplossing brengt.

vrijdag 1 februari 2008

RSS-feeds vinden

OK, ik heb vandaag besteed aan het vinden (en een beetje ordenen) van RSS-feeds. Op zich is het vinden van feeds vrij makkelijk. Je bezoekt een aantal blogs of andere interessante pagina's en de feeds stromen binnen. Ik heb de tabbladen die Rob aangemaakt heeft in Netvibes geimporteerd. Ik heb bloedig een voor een de blogroll van bibliobloggers van de blog van Edwin in Google Reader ingevoerd. Ik heb in Google Blogsearch 'ego'-feeds aangemaakt op de woorden bibliotheek en ProBiblio (niet omdat ik niet ijdel ben, maar omdat mijn eigen naam geen hits opleverde). En ook het zoeken in Google Reader op bibliotheek leverde best een aantal aardige blogs op.

Bij het invoeren van de biblioblogs die Edwin noemt heb ik min of meer per ongeluk nog een Netvibes tabblad gimporteerd. Frustrerend, zo makkelijk als je een Netvibes tabblad importeert. Tenminste, als je zelf besloten hebt dat je de functionaliteit van Netvibes niet prettig vindt werken. Vervolgens kwam ik op het meesterlijke (lees: super luie) idee om te onderzoeken of ik die links niet vanuit Netvibes kan exporteren naar Google Reader. En dat blijkt niet zo ingewikkeld te zijn. Onder 'instellingen' heb je namelijk de mogelijkheid om een backup van je feeds te maken. En die backup is zowaar in een standaard format, waar vervolgens ook andere feedreaders mee om kunnen gaan. Ik kreeg welliswaar bij het importeren in Google Reader een foutmelding dat niet alle feeds geimporteerd konden worden, maar ik heb er nu bijna tweehonderd; dat lijkt me meer dan voldoende voorlopig.

Die geimporteerde feeds blijken in Google Reader in mappen geordend te zijn, die overeenkomen met de tabbladen die ik in Netvibes had. En ... Google Reader haalt de dubbelen eruit (tenminste, als de feeds exact het zelfde zijn, heb je een Atom- en een RSS-feed, dan staan die er wel gewoon beide in).

RSS-feeds lezen

Ik weet dat het voor de begeleiders handig is als ik in de titel van m'n blogbericht zet met welk ding ik bezig ben, maar ik vind het zo schools, ik doe het niet! Ik heb het gevoel dat ik door zo'n saaie titel te kiezen bij voorbaat al ieder ander die geintereseerd zou kunnen zijn in wat ik blog afschrik. Je kijkt maar naar de labels van het bericht als je wilt weten over welk ding het gaat.

Deze week heb ik me verdiept in het lezen van RSS-feeds. Dat deed ik al, maar ik was niet echt gelukkig met de manier waarop, dus ik wilde onderzoeken hoe ik RSS nog beter kon benutten. Om daar achter te komen heb ik me aangemeld bij Bloglines en Google Reader. Ik werkte al met Feedreader die ik thuis op m'n desktop computer geinstalleerd heb, en Netvibes die ik vooral vanaf m'n werk bijhoud.

Mijn ervaring met Bloglines was teleurstellend. Bij het aanmelden kreeg ik de mogelijkheid om aan te geven wat voor onderwerpen me interesseren. Omdat ik een brede interesse heb was dat zowel koken als lezen en tuinieren. Ik kon in dat overzicht de term bibliotheken nog niet terugvinden, maar het brede onderwerp internet heeft ook wel mijn interesse. Toen ik al mijn voorkeuren gemeld had ging ik een stap verder en kreeg een foutmelding. Jammer genoeg kwamen vanuit die veelheid aan onderwepen maar 10 feeds in m'n nieuw aangemaakte tabblad terecht. Alle pogingen die ik sindsdien gedaan heb om die mogelijkheid tot abonneren rond een thema terug te vinden zijn op niets uitgelopen, ik denk vooral door de onduidelijke navigatie van Bloglines. Die site is duidelijk niets voor mij.

Met Netvibes werkte ik al, en omdat het duidelijk de voorkeur van de docenten heeft heb ik de feeds uit de opdracht daarin toegevoegd. Toen ik toch bezig was heb ik ook de twee tabbladen die Rob gemaakt heeft (met de blogs van de collega's) toegevoegd. Het resultaat: Naast de tabbladen met Nederlandstalige-, Engelstalige- en Duitstalige biblioblogs die ik al verzameld had heb ik nu ook de tabbladen 23 dingen, Probiblio begeleiders en Probiblio 1. Het resultaat ... alleen al op Probiblio 1 staan 355 ongelezen berichten :-( Genoeg om onmiddelijk depresief te worden, en het lezen van RSS-feeds voor altijd af te zweren. Ook Netvibes is niet echt mijn ding.

Feedreader heeft een voorsprong omdat ik er al langer mee werk. Ik had vorig weekeinde al een groot aantal feeds aan m'n reader toegevoegd, dus daar ben ik beter bij met het lezen van de berichten. Daardoor ziet het er natuurlijk minder deprimerend uit. Toch zitten er nog wel meer voordelen aan Feedreader dan alleen bekendheid. Het programma presenteert de feeds niet zo grafisch als Netvibes, maar laat in eerste instantie alleen een lijst van Feednamen zien, die vetgedrukt zijn als er ongelezen berichten zijn. Het handige van Feedreader is dat je die lijst automatisch kunt laten sorteren op het aantal ongelezen feeds. Gevolg: de feeds waar je nooit aan toekomt staan bovenaan, de feeds waarop zelden iets verschijnt staan onderaan, en de feeds die je eigenlijk altijd wilt lezen staan op de rand van vetgedrukte en gewoon gedrukte blognamen. Het klinkt misschien wat cryptisch, maar voor mij werkt het super. Maar ... omdat je Feedreader op je computer installeert en het niet webbased is kan je niet vanaf meerdere computers dezelfde feeds bijhouden.

Ik wil de komende tijd nog verder onderzoeken hoe Google Reader me bevalt. Het aardige van die applicatie is dat de blogs als lijst gepresenteerd worden, en dat je een knop "Alle items" hebt. Met die mogelijkheid kan je van een groot aantal feeds de meest recente items scannen. Ik denk dat ik daar wel wat mee kan voor al die blogs die ik best interessant vind, maar die ik vanwege tijdgebrek en andere prioriteiten echt niet helemaal ga volgen. En Google Reader is webbased, dus ik kan vanaf meerdere computers dezelfde feeds lezen en als gelezen aanmerken.