Film : The Band's Visit

Woensdag was ik eindelijk weer eens naar de film. Ik heb The Band's Visit gezien, de eerste film van de Israelische regisseur Eran Kolirin. De film kreeg zowel op cinema.nl als in het NRC goede recensies.

Het is een mooie kleine, lichte film, die gaat over het politieorkest van Alexandrië, dat per ongeluk in het verkeerde Israëlische dorpje terecht komt en pas de volgende ochtend kan vertrekken. In de film wordt subtiel gespeeld met de verschllen en overeenkomsten tussen de Egyptenaren en de Israëli's. Zo komen ze in het dorpje Bet Hatikva aan doordat ze de naam van het dorp Peta Hatikva verkeerd uitspreken. Best begrijpelijk, als je weet dat het klassieke Arabisch geen p-klank kent.

Dina, de caféhoudster die medelijden heeft met het groepje mannen en zorgt dat ze 's nachts een plek om te verblijven hebben, doet dat vanuit een herinnering van lang geleden. Toen zat het hele dorp op vrijdagmiddag voor de TV om naar Egyptische films te kijken. Ze heeft er een levenslange liefde voor Omar Sharif en Umm Khaltoum aan overgehouden.

Khaled, het jongste lid van het orkest gaat samen met Papi, een verlegen jongen uit het dorp uit (naar een mini-rollerdisco nota bene). Als de jongen hem vraagt hoe het is om een meisje te zoenen kan hij dat wel uitleggen, maar alleen in het Arabisch. Papi heeft tijdens de uitleg een prachtige blik van half begrijpen, je kunt zien dat de emotie ook zonder vertaling overkomt.

Ook Itzik neemt drie orkestleden mee naar huis. Hij zit in een moeizaam huwelijk, en heeft ook nog eens zijn ouders op bezoek. Er is een prachtige tegenstelling tussen de haperende, vrij vriendelijke conversatie in het Engels die gezamenlijk gevoerd wordt en de vinnige intermezzo's in rap Hebreeuws en Arabisch onderling.

Al met al een mooie film, waar je nog een beetje over door moet denken, en waar je achteraf nog weer andere nuances uithaalt dan tijdens het kijken. Een aanrader.